আৰু সৰি নপৰক
কুমাৰী জোন
মানুহবোৰে কোৱাকুই
কৰিলে-"তাইৰ বুকুত বতাহ লাগিছিল" |
ঠিক তেনেকৈয়ে পৰি
আছিল তাই
যেনেদৰে সিহঁতে পেলাই থৈ গৈছিল
যেন উচিষ্ট খাদ্যৰ পলিথিনৰ টোপোলা কুকুৰে চিৰাচিৰ কৰিলে
যেনেদৰে সিহঁতে পেলাই থৈ গৈছিল
যেন উচিষ্ট খাদ্যৰ পলিথিনৰ টোপোলা কুকুৰে চিৰাচিৰ কৰিলে
আমি দৌৰিছিলো
কোনে জানো ৰিঙিয়াই ক'লে" কাপোৰ এখন গাত দি দে উদং হৈ আছে" |
কোনে জানো ৰিঙিয়াই ক'লে" কাপোৰ এখন গাত দি দে উদং হৈ আছে" |
হাতদুখন বুকুত থৈ
বিৰবিৰালো ...নিৰ্জনতাত সৰি নপৰক কুমাৰী জোন
তাইৰ এখন হাত
সজোঁৰে মাটিত খামুচি আছিল...
ভৰসা আছিল মাটিত |
ভৰসা নাছিল বুকুলৈ আগবাঢ়িযোৱা নাঙঠ হাতবোৰৰ |
ভৰসা আছিল মাটিত |
ভৰসা নাছিল বুকুলৈ আগবাঢ়িযোৱা নাঙঠ হাতবোৰৰ |
কবি:-
ණ দীপ্তি দেউৰী বৰা ।
No comments:
Post a Comment