নিৰন্তৰ গতি
ভঙা হৃদয়ৰ তাঁত
তাতে বৈ উলিয়াই
তাতে বৈ উলিয়াই
ৰঙা বুটা বচা এখনি
চাদৰ
সেইখন তাইৰ দুখৰ আঁচল
সেইখন তাইৰ দুখৰ আঁচল
লাজ ঢাকিবলৈও তাকে
মেৰিয়াই
সুন্দৰতা বিলাবলৈও তাকে মেৰিয়াই
সুন্দৰতা বিলাবলৈও তাকে মেৰিয়াই
তাই যে নিঃস্ব
প্ৰেমিকৰ একমাত্ৰ সম্বল
তাকে লৈ পাৰ হয় তাই দুখৰ এখনি নৈ
তাকে লৈ পাৰ হয় তাই দুখৰ এখনি নৈ
সুখৰ এখনি নাও
চলাই চলাই তাই আগুৱাই
জীৱনে দি যায় অভিলাস জীয়াবলৈ সকলোকে
জীৱনে দি যায় অভিলাস জীয়াবলৈ সকলোকে
হাত পাতি ল'ব নাজানিলে তাতেই আন্ধাৰ নামে
তাই জানে...........সেয়ে তাই আগবাঢ়ে মাথোঁ আগবাঢ়ে...
তাই জানে...........সেয়ে তাই আগবাঢ়ে মাথোঁ আগবাঢ়ে...
কবি:-
ණ নীৰুপমা ডেকা ।
No comments:
Post a Comment