কথোপকথন
বুধবৰীয়া এটি অলস
আবেলি;
মই আৰু অৰুন্ধতী;
মই আৰু অৰুন্ধতী;
তাইৰ চকুত কাজল
বাহিৰত ফাগুনৰ বা..
বাহিৰত ফাগুনৰ বা..
মোৰ হাতত এটা
ছিগাৰেট
অৰুৰ হাতত একাপ চাহ;
অৰুৰ হাতত একাপ চাহ;
তাই সুধিলে, "কবি বাৰিষাৰ ৰাতিবোৰত মোক মনত পেলোৱা নে?"
অলপ মৌনতা......
চাহ কাপ ঠাণ্ডা
হৈছিল,
ছিগাৰেট টোও জ্বলি জ্বলি শেষ হৈছিল;
ছিগাৰেট টোও জ্বলি জ্বলি শেষ হৈছিল;
"কবি নক'লা?????"
"শাৰীখনে তোমাক শুৱাইছে"
অলপ লাজ,
"কবি মই ফাগুন যে সেইকাৰণে....."
"কবি মই ফাগুন যে সেইকাৰণে....."
আজিলৈ আহোঁ;
"যোৱাই নে?"
"যোৱাই নে?"
"কবি, কথা এটা সুধো?"
সোধা......
সোধা......
"আজি ৰাতিলৈ বৰষুণ আহিলে মোক মনত পেলাবা
নে?"
তুমি কি বিচৰা ?
এটি হাঁহি
"কবি মই আহিলো".......
"কবি মই আহিলো".......
কবি:-
ණ অভিলাষ বৰঠাকুৰ ।
No comments:
Post a Comment