ফাগুনৰ দুটিমান স্তৱক ණ অংকুৰ শইকীয়া

ফাগুনৰ দুটিমান স্তৱক

বৰষুণৰ কবিতা ফাগুন
ৰ’দ কাঁচিয়লী বাটৰে অনামি ভালপোৱা
কৃষ্ণচুড়া ৰঙৰ সপোন চপাই-কোচাই
----
কোনেনো ফাগুনক হাঁহি সঁফুৰাখন দিলে
সতোৰঙী ৰামধেনু বোল
বৃষ্টিৰ বাটে বাটে বসন্তৰ একোপাহ কোমল
----
পক্ষী হোৱা হ’লে ফাগুনীয়া আকাশ
একান্ত মনে উৰি মেলি চৌপাশ বিশাল
শুকুলা আবেলিৰ শেষ আলিংগন ধিয়াই
----
এই আবেলি কিম্বা উজাগৰী ৰজনী
নাহৰৰ কুমলীয়া পাতেৰে এমুঠি পূৰ্ণিমাৰ জোনাক
যেন সমস্ত সত্বা বৰ্ষাঘন নীলাভ স্বপ্নৰ ৷

কবি:

ණ অংকুৰ শইকীয়া ৷