সপোন
সপোন তোমাৰো আছে
আছে মোৰো …
তোমাৰ সপোনবোৰ
দলিয়াই দিয়া তুমি
এভাৰেষ্টৰ উচ্চতালৈ
মোৰ সপোনবোৰ পৰি ৰয়
পদূলিৰ জপনাত
এলাগী যেন লগা কচুৱনীখনে
মোক যোগান ধৰে
এসাজৰ ইন্ধন
তোমাক বিলাসী হোটেলে আমুৱাই
অভাৱ তোমাৰো আছে
অভাৱ মোৰো আছে
আচলতে আমি একেই
একঘেয়ামী জীৱনে আমাক আমুৱাই
তোমাক দুখ লাগে
কমকৈ হ’লেও
মোক অকণমান সুখ
আছে মোৰো …
তোমাৰ সপোনবোৰ
দলিয়াই দিয়া তুমি
এভাৰেষ্টৰ উচ্চতালৈ
মোৰ সপোনবোৰ পৰি ৰয়
পদূলিৰ জপনাত
এলাগী যেন লগা কচুৱনীখনে
মোক যোগান ধৰে
এসাজৰ ইন্ধন
তোমাক বিলাসী হোটেলে আমুৱাই
অভাৱ তোমাৰো আছে
অভাৱ মোৰো আছে
আচলতে আমি একেই
একঘেয়ামী জীৱনে আমাক আমুৱাই
তোমাক দুখ লাগে
কমকৈ হ’লেও
মোক অকণমান সুখ
জীৱন এটা জটিল
গল্প
সপোনবোৰ জ্বলি থাকে
আকাংক্ষাৰ শলিতা হৈ
এনেইতো একেই আমি
সপোনবোৰ বাদ দি …
কবি:-সপোনবোৰ জ্বলি থাকে
আকাংক্ষাৰ শলিতা হৈ
এনেইতো একেই আমি
সপোনবোৰ বাদ দি …
ණ সুব্ৰত মহন্ত ।
No comments:
Post a Comment