নাদ

নাদ
চকুৰ আগত ভাঁহি উঠিল
এটা সুগভীৰ নাদ
তললৈ ভূমুকিয়ালোঁ
একোকে নেদেখা আন্ধাৰ
নাদৰ গভীৰতা চাবলৈ
দিব্যদৃষ্টি্ নে পোহৰ লাগে
নুবুজিলোঁ

চকু চৰহাই নাদ আৰু ভেকুলীক
উপহাস কৰিলেও
নাদত বিশ্বাস স্থাপন কৰি
ভেকুলীয়ে বিচাৰি ল’ব জানে
সাগৰ সম গভীৰতা
নাদবোৰ নাদেই
যেনেকৈ সাগৰ সাগৰেই
নাদেও মন গলে ধাৰণ কৰিব পাৰে আকাশ

পিয়াহত আশাৰে কাষ চাপিব পাৰি নাদৰ
সকলো শেষ হৈ যোৱা পৰত
নাদকে কৰিব পাৰি শেষ আশ্ৰয়
নাদে বিশ্বাসীক বিশ্বাসঘাতকতা কৰা
কোনো দিন শুনা নাই

তলত থকা পানীবোৰকে চাই চাই
নাদবোৰ তৰাং বুলি
ওপৰ চকুৱাই ভুলতে ভাবি থাকে
নাদৰনো কি আহে যায়
গভীৰতাই নাদৰ সম্পদ
নাদবোৰ স্থিতপ্ৰজ্ঞ
নৈৰ বাট হেৰালেও নাদৰ বাট নেহেৰায়

পূৰ্ণিমাৰ জোনে খেলি থাকিলেও
নাদ সদায় নিৰ্লিপ্ত
নাদতে থাকে নেকি পাতালৰ ঠিকনা
নাদে জানো ক’ব
নিজৰ গভীৰতাৰ ৰহস্য

নাদটোৰ গভীৰতা বুজিবলৈ
জুমি-জামি চালোঁ
দেখিলোঁ জোন
ভাবিলোঁ দিনতহে চাম
নিজকে দেখিলোঁ তাত
বুজিলোঁ
নাদৰ গভীৰতা জোখা নহব কোনোদিন
-----দুলাল হাজৰিকা--