:তেজপিয়া:কবি :- ණ ধনমণি কলিতা ৷

:তেজপিয়া:

সৰুতে লগবোৰে কৈছিল
‘তেজপিয়া, তেজপিয়া নাভিটো ঢাক’
মই কওঁ- কিয়
‘য়ে ই নাজানে,
নাভি নাঢাকিলে তেজপিয়াই চব তেজ পি লৈ যাব’।
নাভিটো মই নাঢাকিলো কোনোদিনে
তেজ ঠিকেই আছে-
B+, কেৱল ট্ৰাইগ্লিচাৰিদ অলপ বেছি।
ডাক্টৰে কৈছে –তেলান খাদ্য কমকৈ খাবা।
২
লগৰ এটাই সেইদিনা কলে
তেজপিয়া সকলোতে ঘূৰে, সাৱধান-
‘তোৰ দেশত মানুহ মৰিলে মোৰ দেশত শোকসভা নহয়,
আৰু মৃত্যু সদায় শিল্প নহয় বন্ধু’।
কৰ্মফল বুলিটো আচলতে কোনো কথা নাই
তেজ পিয়াৰ উপায় মাথো।
৪
জিও চিমখনত ফ্ৰী পালে পাহৰি যাওঁ মই
আম্বানীহত যে বেপাৰীহে ১৬০০ ৰ বেপাৰীহঁতৰ দৰে।
পিছে ফ্ৰী দিলেও
আম্বানীৰ নাই কোনো Rich Man’s Burden ( যেনেদৰে White Man’s Burden)।
৫
দেশ বুলি মই ঠিকেই উন্মাদ হওঁ,
পিছে পাহৰি থাকো,
আম্বানী আৰু মই একেই দেশৰ নাগৰিক,
সমান মোৰ অধিকাৰ।
ফ্ৰীটো মইও দিওঁ মাজে মাজে-
বিলাহীৰ প্ৰতি কিলো ১ টকা ।
৬
তেজপিয়া ঘুৰিছে সকলোতে
নাভিটো ঢাকি লওঁ নেকি ?

কবি :- ණ ধনমণি কলিতা ৷