মহানগৰীয় , কবি :- ණ ৰাজীৱ ডেকা

মহানগৰীয়

আপোনাৰ দুচুকত মৰা ঘাঁহনি
অবিন্যস্ত চুলিত ব্যস্ততাৰ ওকণী
চিটিবাছত ওলমি আপুনি
ঘূণে ধৰা সপোন কঢ়িয়ায় পুৱা-গধুলি

আপোনাক স্বাৰ্থপৰ বুলিলে খং উঠে
আপোনাৰ সমান শিল-বৰষুণ
কোনেও দেখা নাই একেটা জীৱনতে।
তেওঁলোকে নাজানে
ঘৰভাড়া আৰু টিউচন ফিজ
সময়ত আপুনি কিয় দিব নোৱাৰে
গাঁৱলৈ কিমান টকাৰ ঔষধ যায় প্ৰতিমাহে
কিমান মাহ বন্ধ হৈ আছে বীমাৰ প্ৰিমিয়াম
চকু চৰহাসকলে নেদেখে চাদত শুকোৱা
আপোনাৰ ফটা আন্দাৰৱেৰৰ হতাশা
নাজানে মাহৰ শেষত কেনেকৈ আহে বাঢ়ি
আপোনাৰ শেতেলীত অনিদ্ৰাৰ কাঁইটীয়া ৰাতি

ভাল মাছটো যিফালে ওলায়
নাযায় আপুনি সেইফালে
পত্নীৰ অলক্ষিতে চিগাৰেট হোপা অভ্যাসটো
আপোনাৰ বাঢ়িছে দিনকদিনে

পাৰ হৈ অহা কোনোবাটো বসন্তত
তুলিৰ তলত কবিতা লৈ আপুনিও শুইছিল
এতিয়া আপোনাৰ বন্ধু আৰু আলহী কমিল
বিবাহ বাৰ্ষিকী পাহৰিলে
পাহৰিলে পত্নীৰ জন্মদিন

সাদৰী পত্নীয়ে পুজা উৎসৱত আজিকালি
কাপোৰ-গহনা নকৰে দাবী
বুকুৰ নোমৰ আন্ধাৰত জ'ট নাখায়
তেওঁৰ বাঁহপতীয়া আঙুলি

সিদিনা আপুনি চুলি ৰঙ কৰালে প্ৰথম
চাহত কমাইছে চেনী,দাইলত নিমখ।
মুৰবিষ আৰু পিত্তৰ দৰব লৈ ফুৰে বেগত।

মই চাই থাকো আপোনাক
জানোঁ আপোনাক আপুনি নিচিনেলেও
পথটোৰে নামি আঁহোতে চান্দাক লৈ কেকুৰীটোত সিদিনা তৰ্ক কৰিছিল আপুনি
আপুনিয়েই সেইজন নহয়নে
শ্বাৱাৰৰ তলত বহি যিয়ে কান্দে গোপনে
আনৰ অলক্ষিতে এই কৰুণ জীৱন যাপনেৰে
এই মহানগৰ পোতাশালত
আপুনি বাৰু কোন বুদ্ধ হোৱাৰ আখৰা কৰিছে এইদৰে

নে মোৰ দৰেই
জীৱনে সজাইছে আপোনাকো
এজন পৰাজিত মহানগৰীয় ।

কবি :- ණ ৰাজীৱ ডেকা ৷