বসন্ত তোৰ সতে আহে

বসন্ত তোৰ সতে আহে

বসন্ত তোৰ আগমনত
মোৰ বাগিছাৰ বহুদিন
নুফুলা গোলাপ জোপাত
কলিয়াইছে কেইপাহ মান
ৰঙা গোলাপ

মোৰ বুকুত এটা হেঁপাহৰ
কলাডিলীয়া খোপা
এই খোলো এই খোলো
তাৰ আৱেগৰ গাঁঠি
প্ৰতিটো উশাহত লৰে
মনৰ কোঠালিৰ পুৰণি স্মৃতি

বসন্ত তোৰ সতে
বৰদৈচিলা হৈ আহি
গুচি যায় বহু সুখ আৰু দুখ
দি যায় বিষ অসুখ আৰু
বহু মিঠা মিঠা
অনুভূতি.....

বসন্ত মোৰ প্ৰাণৰ ঋতু
বুকু ভৰি সম্ভাৱনাই
নাচি উঠে দেও পাৰি
তোৰ বুকুত যে
জীয়াই থাকে সেউজ
সপোনৰ ভঁৰাল এটি..........

কবি:-

ණনীৰুপমা ডেকা ।