তেওঁক ধুনীয়া বুলি কওঁতেই জগৰ লাগিল

তেওঁক ধুনীয়া বুলি কওঁতেই জগৰ লাগিল

তেওঁক ধুনীয়া বুলি কওঁতেই জগৰ লাগিল
ওফোণ্দালে মুখ
তেওঁৰ গোমা মুখখন আৰু বেছি ধুনীয়া
ভাব হৈছে ধুমুহা আহিব
কিহৰ ধুমুহা
তেওঁ ঘোপা চকুৰে মোলৈ চালে
মই বোলো বেং

তেওঁ মিচিকিয়ালে
প্ৰথমে ধুনীয়া দাত কেইটা
তাৰ পিছত ওঁঠ
তাৰ পিছত দুচকু
ৱাহ ! কি awesme combination বে
আৰু আন্ধাৰ আন্ধাৰ লগা খোলা মেলা চুলি
কথাষাৰ কওঁ বোলতেই হাঁহিৰ টুকুৰা বোৰ
আইনাৰ টুকুৰাৰ দৰে চাৰিওফালে ওপঙি থাকিল
টুকুৰা টুকুৰ হাঁহিৰ টুকুৰাবোৰ একোটা গান
গুণগুণ গুণগুণ ৰুণজুণ ৰুণজুণ

অবিশ্বাস্য !
তেওঁ চুই দিলে মোৰ শৰীৰ
ভমককৈ জ্বলি উঠিল জুই
জীয়া জুই
তেওঁ ৰঙা ভমকাফুলিয়া
তেওঁ ৰঙা শিমলু ফুলিয়া

জুইকুৰা জ্বলি থাকিল
মই জ্বলি জ্বলি জ্বলি থাকিলো
তেওঁ জ্বলি জ্বলি জ্বলাই থাকিল

আহ! তুমিও জানা জ্বলাৰ কি আনন্দ

ব'লানা বৰষুণত শৰীৰ তিয়াও এতিয়া
চাৰিওফালে বৰষুণৰ ৰাতি
তেওঁ ক'লে
কি ক'লে কাণত নোসোমাল

(কেনেকে সামৰো তাকেহে ভাবি পোৱা নাই
এটা আধৰুৱা কবিতা
climax টো আপুনি নিজেই ঠিক কৰক
এতিয়া সেৱাহে )

বি :দ্ৰ :
তেওঁ চকুদুটা মুদি হাঁহিছে
তেওঁ আকাশত উৰিছে
তেওঁ ৰাজহংস
তেওঁ উৰ্ব্বশী
তেওঁ অপেস্বৰী
আৰু যে কত কি

কবি:-

ණনৱকাশ।