"মিতভাষ"(৬২)
এটি দীঘল হুমুনিয়াহৰ অন্তত মই
এটি দীঘল হুমুনিয়াহৰ অন্তত মই ---- দুখময় হাঁহিবোৰ সুখময় যেন অনুভৱ কৰিছো ৷ নিজকে অৰ্পন কৰি দিছো ---- আন্ধাৰৰ স’তে কেতিয়াবা জোনাকৰ বাটে ---- মোক বাৰুকৈ আপ্লুত কৰে ---- উজাই আহিব খোজা এজাক পক্ষীৰ মাতে ...... ঘৰমুৱা আবেলিৰ বিশালতা সামৰি ---- জীৱন যৌৱনৰ বাবে ---- সেউজীয়া পাতৰ আঁৰে আঁৰে এটি দুটিকৈ মৌসৰা গীত সৰিছে ৷
এটি দীঘল হুমুনিয়াহৰ অন্তত মই
এটি দীঘল হুমুনিয়াহৰ অন্তত মই ---- দুখময় হাঁহিবোৰ সুখময় যেন অনুভৱ কৰিছো ৷ নিজকে অৰ্পন কৰি দিছো ---- আন্ধাৰৰ স’তে কেতিয়াবা জোনাকৰ বাটে ---- মোক বাৰুকৈ আপ্লুত কৰে ---- উজাই আহিব খোজা এজাক পক্ষীৰ মাতে ...... ঘৰমুৱা আবেলিৰ বিশালতা সামৰি ---- জীৱন যৌৱনৰ বাবে ---- সেউজীয়া পাতৰ আঁৰে আঁৰে এটি দুটিকৈ মৌসৰা গীত সৰিছে ৷
কবি:
ණ অংকুৰ শইকীয়া ৷
No comments:
Post a Comment