' উখল-মাখল ৰভাতল '

' উখল-মাখল ৰভাতল '

ইগলৰ পাখি সৰিল শিমলু তলত
ঢাক খোৱা ঋতুত মাহ হালধীৰ মিয়াদ উকলিল
ঋণত পোত খোৱা পথাৰখনত
দামুৰিতোৰ হেম্বেলনি শুনিছনে ?

সেই ঢোঁৰা-কাউৰি জনীয়ে মুধচ কঁপাইছে চা
ভেকুলীবোৰৰ টোৰটোৰণি শুন
ডাক্তৰখানাত বিলাপ পাঠকৰ বিলৈ চা l

তথাপিও ! পাৰ ভাঙা বাৰিষাত যৌৱন
পানী কাটি উৰুলি
বাণি সূতাৰে প্ৰসূতিৰ হাত ভৰিল ।

শলখা খুলিল পূৱ দুৱাৰত
সম্ভোগৰ জপনাৰে পাৰ হৈ ৰিহাৰ লালিত্য
ৰভাতলত সখীৰ কপালত ৰঙা ফুট
আকাশত ঢেৰেকনি , ঘট ধৰা যৌৱন ।

এইবোৰ আখৰা নহয় , আকাশত ঢেৰেকনি
শাওনৰ বোকাত খোপনি ।
সম্ভোগৰ শ'লমাৰিৰ লগত সখী চিলনী
পিতায়ে জোলোঙা ভৰাই জহা চাউল আনিছে
ততাতৈয়াকৈ যুঁৱলি লৈ জলাহ যাবলৈ ।
একাঁঠু বোকাত মেঠনি বান্ধি
আইৰ মুখত এমুকুৰা তামোলৰ লেলাউটি ।

কবি:-

ණপ্ৰশান্ত কলিতা ।