ৰাতিৰ জোন :
দিনৰ দিনটো
বৰষুণে ধুৱাইছিল নগৰখন।
বৰষুণে ধুৱাইছিল নগৰখন।
ধুমুহা, বিজুলী, গাজনিৰ
কাণতাল মৰা শব্দত
স্তব্ধ হৈছিল মানুহৰ খোজ।
কাণতাল মৰা শব্দত
স্তব্ধ হৈছিল মানুহৰ খোজ।
সন্ধিয়াৰ আকাশ
মেঘে ঢাকি থৈছিল জোন।
মেঘে ঢাকি থৈছিল জোন।
ৰাজপথত
মানুহৰ অহা-যোৱা
সময়ৰ হিচাপ-নিকাচ।
মানুহৰ অহা-যোৱা
সময়ৰ হিচাপ-নিকাচ।
অট্টালিকাৰ ওপৰত
থকা
বহুজাতিক বিজ্ঞাপনৰ
ফালি যোৱা কাপোৰখনে
বতাহত ঢৌ খেলিছিল।
বহুজাতিক বিজ্ঞাপনৰ
ফালি যোৱা কাপোৰখনে
বতাহত ঢৌ খেলিছিল।
পথ-বন্তিৰ
ছাঁ-পোহৰত
বিজ্ঞাপনৰ নায়িকাজনীক
আকাশৰ পৰী যেন লাগিছিল।
বিজ্ঞাপনৰ নায়িকাজনীক
আকাশৰ পৰী যেন লাগিছিল।
জীৱনক জীৱন বুলি
শিকোৱা
শুকুলা এটি সপোনে
হাত বাউলি মাতিছিল।
শুকুলা এটি সপোনে
হাত বাউলি মাতিছিল।
এটা পাহাৰীয়া সুৰত
মগ্ন হৈছিল ৰাতিৰ জোন।
~ মনোহৰ
দত্তমগ্ন হৈছিল ৰাতিৰ জোন।
No comments:
Post a Comment