ধূমায়িত কেটলিটো
দেখি দুৰণিবটীয়া বাহনবোৰ ৰৈ যায় , পদপথৰ খোজবোৰ
আগুৱাই আহে……। পুৱতি নিশাৰ প্ৰত্যেকগৰাকী যাত্ৰীকে লাগে ……একাপ ৰঙাচাহ । মাক-পুতেকৰ স্থান আৰু সময় সম্পুৰ্ণ নিৰ্ধাৰিত…… চাৰিআলিটোৰ নৈমত্তিক ব্যস্ততা আৰম্ভ হোৱাৰ লগে লগে চাহ আৰু
টেকেলি পিঠা বিক্ৰী কৰি থকা ঠেলাখন আতৰাই নিয়াটো বাঞ্চনীয় । বেছিপৰ ৰৈ থাকিবলৈ
অৱশ্যে সিহঁতৰো আহৰি নাই । পঙ্কজ ঘৰৰ ডাঙৰ ল'ৰা । ইয়াৰ পৰা
গৈয়ে সি কলেজলৈ সাঁজু হ'ব । বিধৱা মাকজনীও মুকলি নহয়…… নুমলীয়া ল'ৰা-ছোৱালী হালৰ
জীৱনদৌৰ কোনে চম্ভালিব ! সকলো আশা আৰু সম্ভাৱনাৰ মূলতে আছে সিহঁতে নিয়াৰিকৈ
ব্যৱহাৰ কৰা সূৰ্যোদয়ৰ পূৰ্বৱৰ্তী দুঘণ্টা সময় ।
কৌশিক দাস
No comments:
Post a Comment