Sunday, 30 August 2015

ভালপোৱাৰ তিনিটা স্তৱক -আলতাফ হুচেইন

(এক)
তাইৰ দুচকুৰ দুফোটা কাজল
মই চুৰ কৰো গোপনে গোপনে
কামিজত কঢ়িয়াওঁ সেউজীয়া,
যদিওবা উত্তাল সাগৰৰ মই দিকহীন নাৱিক
বৰষুণ আজিও মোৰ বাবে এক আজন্ম হেঁপাহ।
(দুই)
এইয়া চোৱা
ধুলিৰ চহৰখনত আকৌ এবাৰ সোণাৰু ফুলিছে
নদীৰ বুকুত শেষবাৰলৈ যেন হেৰাই গৈছে
যন্ত্ৰনাৰ এটি কাতৰ উশাহ
নিসংগতাৰ কিছু ধুসৰিত পৃষ্ঠা।
(তিনি)
সিদিনা হঠাৎ আকাশখন লগ পালো
সুধিলো, ক'ত পোৱা তুমি ইমানবোৰ নীলা
আকাশে উদঙাই দিলে বুকু
দেখুৱাই গ'ল ভালপোৱাৰ অযুত ঠিকনা ।

No comments:

Post a Comment