ফুলি উঠে দুপাহি নিশিগন্ধা ~ অনিতা গগৈ

কেইটামান তৰা ফুটিছিল ক'ৰবাত

পানীজোলা উঠি দেওপাৰি আকাশখনে
বুকুখন জুবুৰিয়াবলৈ বিচাৰি ফুৰিছিল
হিমচেঁচা সাগৰ এখন

বহু দূৰৈৰ আন্ধাৰত দুটা গ্রহৰ বিৰ্ বিৰণি
দৰক লাগি ৰৈ যোৱা জোনৰ ছাঁ
মোৰ ভিজা ভিজা চুলিৰে পিছলি
তোমাৰ দুচকুত গজি উঠা
দুজোপা নিশিগন্ধা

এই বাটে নেমেলিবা তোমাৰ ৰথ
শূন্যতাত সাঁচি থোৱা মোৰ দুহাত
এহাতৰ মুঠিত এখামোচ আন্ধাৰ
আনখন হাতত এটি জোনাকী
স্তব্ধতাৰ পৰা স্তব্ধতাৰ সিপাৰলৈ
উটি যোৱা মোৰ পালচিঙা নাও

কি কথা পাতি আছিলোঁ আমি
বালিত মূখ গুজি শামুকবোৰে
পুতি থোৱা মুকুতাবোৰৰ উচুপনিত
তল পৰিছিল সাগৰৰ প্রচণ্ড আস্ফালন
আমি পাহৰি পেলাইছিলোঁ জাতিস্মৰৰ আখ্যান

মোৰ চেঁচাপৰা ওঁঠত দুটা চিক্ মিক বালিচন্দা
হঠাৎ ৰৈ যোৱা তোমাৰ পৃথিৱী
আহ্নিক আৱৰ্তন বিভ্রাটত
ব্রহ্মাণ্ড সংগীতৰ এটি হেৰুৱা ৰাগিনী
মেঘে মেঘে ঠেকা খাই ভাঁহে প্রতিধ্বণি...

নিৰ্জণতাত বুৰ যায় নক্ষত্রৰ অহংকাৰ
তাতে মোৰ নামফলক বিহীন সমাধি
নিয়ৰত সেমেকা দুবৰিত
ৰৈ যোৱা তোমাৰ পদচিহ্ন
ফুলি উঠে য'ত দুপাহি নিশিগন্ধা !

~ অনিতা গগৈ
সদস্য, আখৰুৱা : literati