এজন পথিকে পুৰণি বাটবোৰৰ এৰি
খোজ ল'লে অৰণ্যৰ মাজেৰে
অবাটত সেয়া আছিল মানুহৰ প্ৰথমটো খোজ
খোজ ল'লে অৰণ্যৰ মাজেৰে
অবাটত সেয়া আছিল মানুহৰ প্ৰথমটো খোজ
মানুহে ক'লে-
কোনেও নোযোৱা সেইফালে নাযাবা ।
তেওঁ গ'ল।
কোনেও নোযোৱা সেইফালে নাযাবা ।
তেওঁ গ'ল।
কাঁইটে আচুৰিলে তেওঁক।
জোকে শুহিলে তেজ।
জোকে শুহিলে তেজ।
ৰক্তাক্ত ভৰিলৈ চাই
লোকে হাঁহিলে।
লোকে হাঁহিলে।
তথাপি নৰ'ল তেওঁ
ঘুৰিও নাচালে
গৈ থাকিল গৈ থাকিল
ঘুৰিও নাচালে
গৈ থাকিল গৈ থাকিল
তেওঁৰ খোজ দেখি
আৰু দুজন বাটৰুৱা এদিন সেইদিশেৰে গ'ল
পিছত আৰু তিনিজন
তেওঁলোকৰ খোজ মনি আগুৱালে আৰু এটি দল
আৰু দুজন বাটৰুৱা এদিন সেইদিশেৰে গ'ল
পিছত আৰু তিনিজন
তেওঁলোকৰ খোজ মনি আগুৱালে আৰু এটি দল
নিতাল অৰণ্যৰ আন্ধাৰ পদশব্দত কঁপিল
খোজৰ ওপৰত খোজ পৰি কোমল মাটি কঠিন হৈ
অবাটত পৰা এটা খোজৰ পৰা
এনেকৈ এটা নতুন বাটৰ শৰীৰ গঢ়ি উঠিল
সহজ হ'ল ভ্ৰমণ
খোজৰ ওপৰত খোজ পৰি কোমল মাটি কঠিন হৈ
অবাটত পৰা এটা খোজৰ পৰা
এনেকৈ এটা নতুন বাটৰ শৰীৰ গঢ়ি উঠিল
সহজ হ'ল ভ্ৰমণ
পুনঃশ্চ
যিসকলে হাঁহে সাহসী পথিকৰ ৰক্তাক্ত দুভৰি চাই
তেওঁলোকে নেদেখে সেই পথিকৰ দুচকুত যে উম লয়
পোহৰ সৰোবৰত চৰি ফুৰা এজাক সপোনৰ চৰাই...
যিসকলে হাঁহে সাহসী পথিকৰ ৰক্তাক্ত দুভৰি চাই
তেওঁলোকে নেদেখে সেই পথিকৰ দুচকুত যে উম লয়
পোহৰ সৰোবৰত চৰি ফুৰা এজাক সপোনৰ চৰাই...
~ ৰাজীৱ ডেকা
সদস্য, আখৰুৱা : literati
সদস্য, আখৰুৱা : literati
No comments:
Post a Comment